Петӗр Хусанкай "Таня" поэма сыпӑкӗ

Амăшне каларĕ хĕрĕ

Вăрттăн, ерипен:

— Эп вăрçа каятăп, — терĕ, —

Маншăн ан шиклен.

Амăшĕ чăр пăхрĕ — Эсĕ?!

Чакрĕ, чакрĕ вăй...

Хĕрхенсе куççульленмесĕр

Тӳсеймерĕ хăй.

Куç тулли тăрать чипер хĕр

Унăн умĕнче.

Таврара кĕрлет хисепсĕр

Юн тăкан тĕнче.

Эх, анне чĕри! Çунать-çке

Вăл çапла ялан.

Çумĕнчи ăшă çуначĕ

Пушшине туйсан.

Йăвине тĕрĕс-тĕкеллĕн

Вăл усрасшăнах.

Ун чĕппи ĕнтĕ тĕкленнĕ,

Вăл калать сăмах:

— Ан йĕрсем, — тет вăл, — ан макăр,

Ан кулян, анне.